Medezeggenschapsraden moeten zich niet in de luren laten leggen door bestuurders en directeuren, zegt MR-consulent Willibrord van den Besselaar van de AOb. “Zorg dat je aan het begin van de plannenmakerij al aan tafel zit.”
Tekst Ad Moerman Beeld Joost Grol
Elk AOb-rayon heeft sinds begin vorig jaar een eigen MR-consulent. Willibrord van den Besselaar is nu ruim een jaar in deze functie aan de slag, twee dagen per week. MR-consulenten bemannen elke werkdag de telefonische MR-hulplijn, bereikbaar via het Informatie en Adviescentrum van de AOb (0900-4636262). “Dat doorschakelen van telefoons loopt bij ons nog niet helemaal soepel”, lacht de zestigjarige Van den Besselaar.
Het MR-consulentschap is in het leven geroepen met financiële steun van het Project Versterking Medezeggenschap, een landelijk initiatief waarin negen onderwijsorganisaties samenwerken om de medezeggenschap op een hoger plan te brengen. Voor Van den Besselaar een kolfje naar zijn hand. Hij kan zich niet anders herinneren dan dat hij een kritisch meedenker en -prater is geweest: “In Amsterdam willen studenten nu in het universiteitsbestuur. Niets nieuws. In de jaren zeventig studeerde ik aan De Horst in Driebergen. Daar zat ik destijds in het College van Bestuur namens de studenten. Dat was in de tijd dat directeuren en bestuur zich nog dienstbaar opstelden richting studenten en docenten. Nu onderscheiden bestuurders zich vooral door hun stempel op organisaties te drukken. Waarschijnlijk omdat ze hun te hoge salarissen willen verantwoorden.”
Spinazie
Na de Horst stortte de geboren Limburger Van den Besselaar zich op een studie theologie aan de Katholieke Theologische Hogeschool Utrecht. Niet alleen uit interesse, maar ook om de dienstplicht te ontlopen. Waarna hij als ‘docent geestelijke stromingen’ in het onderwijs belandde op een ‘hogere spinazie academie’ [huishoudonderwijs, red]. Na tien jaar nam hij ontslag en startte een kunstgalerie, maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Acht jaar geleden werd hij weer docent levensbeschouwing/filosofie in het voortgezet onderwijs. Vrij snel daarna kwam daar één dag per week het AOb-consulentschap bij.
Het afgelopen jaar constateerde Van den Besselaar een ‘rode lijn’ in zijn werkzaamheden als MR-consulent: “Destijds op De Horst bleef ik vragen stellen tot ik het snapte. In het huidige tijdsgewricht gaat dit fout. Net zoals directeuren van banken hun eigen producten niet snappen, zie ik ook schooldirecteuren die de ingewikkelde geldstromen niet begrijpen. Bovendien overladen ze de medezeggenschap, vaak te laat, met informatie zodat die door de bomen het bos ook niet meer zien. MR-leden denken te snel dat ze het doorhebben, maar in de praktijk merk ik dat ze de consequenties vaak niet doorzien. Dus doorvragen tot je het echt doorhebt, dan pas wordt het simpel. Het is je morele plicht om vragen te blijven stellen.
En zorg dat je aan het begin van de plannenmakerij al aan tafel zit, meedenkt en meepraat. Ja, dat gaat allemaal langer duren. Dan maar wat minder snel. Deze werkwijze zorgt uiteindelijk voor een breed draagvlak. Terwijl plannen met geen of onvoldoende draagvlak doorgaans uitlopen op een fiasco. Die vreselijke managementcultuur van de afgelopen decennia heeft voldoende voorbeelden opgeleverd. Iedereen hobbelde mee in de waan van de dag. Terwijl ons daarmee kritisch zouden moeten verhouden.”
Uit het onderwijsblad; 20-06-2015
scholierensite 